Dzisiaj na blogu o prawie pracy dotyczącym lekarzy oraz Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Dużo pytań wywołuje kwestia dotycząca sytuacji osób wykonujących zawody medyczne w czasie epidemii COVID-19. W szczególności, czy można zmusić lekarza/lekarkę do pracy przy zwalczaniu epidemii ?

Na podstawie ww. ustawy, w czasie epidemii obowiązek pracy może być orzeczony decyzją wobec osoby wymienionej w ustawie. Są to pracownicy podmiotów leczniczych, osoby wykonujące zawody medyczne oraz osoby, z którymi podpisano umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych. Do pracy przy zwalczaniu epidemii mogą być skierowane także inne osoby, jeżeli ich skierowanie jest uzasadnione aktualnymi potrzebami podmiotów kierujących zwalczaniem epidemii.

Obowiązek pracy jest orzekany w drodze decyzji administracyjnej, od której przysługuje odwołanie (ew. wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy) – jednakże jest ona natychmiast wykonalna z mocy art. 47 ust. 6 ustawy, a odmowa jej wykonania jest wykroczeniem (art. 53 ustawy).

Organy orzekające o obowiązku pracy powinny pamiętać, że niektóre osoby nie mogą być skierowane do pracy w tym trybie, w szczególności osoby wychowujące dzieci do lat 18.

Organ przed wydaniem decyzji powinien upewnić się, że nie próbuje skierować do pracy takiej osoby; żaden przepis też nie zwalnia organu od zebrania całościowego materiału dowodowego przed wydaniem decyzji (art. 7 i art. 77§1 kpa).

Odwołanie (wniosek o ponowne rozpatrzenie), spełniające warunki kpa, można wnieść w formie elektronicznej przy posiadaniu konta ePUAP lub elektronicznego certyfikatu kwalifikowanego zgodnego z eIDAS, przy czym może też to zrobić ustanowiony pełnomocnik.

Łukasz Stępkowski

Izabela Konopacka